Zzp’er: “Ik heb vier keer niet betaald gekregen. Dat kwam hard aan” (Interpolis)

“Het woord belazeren komt in mijn woordenboek niet voor. Ik belazer de ander niet, dus de ander belazert mij ook niet. Helaas weet ik inmiddels beter.” Zo begint de Apeldoornse ondernemer in verlichting en design, Ben Wilhelm, zijn verhaal over niet betalende debiteuren.

Ben Wilhelm is een van de ondernemers die zijn ervaringen met risicobeheersing delen met Interpolis. Interpolis is partnerexpert van Z24.

Zes jaar geleden begon hij voor zichzelf. Niet de beste tijd om en bedrijf te starten, want een jaar later trad de recessie in. En hoewel het misschien beter had gekund, is hij trots op zijn bedrijf dat redelijk loopt.

Sinds de oprichting van zijn bedrijf maakte hij vier keer mee dat er niet betaald werd. Alle keren was faillissement van de opdrachtgever de oorzaak. Gemiddeld bedrag was 5.000 euro. “Daar moet ik toch heel wat lampjes voor verkopen.”

Ben verkoopt en adviseert onder andere projectverlichting, bijvoorbeeld voor kantoren, winkels, gemeentehuizen, zorginstellingen, vakantieparken en privéwoningen. Een mooi vak dat hij al 38 jaar uitoefent, de laatste zes jaar als ZZP’er. Via een webshop op zijn website verkoopt hij ook lampen, meestal aan particulieren.

Wat hij via zijn website verkoopt, wordt altijd direct betaald via Ideal. Het grootste risico op wanbetaling bestaat bij zijn projecten. Als het misloopt, gaat het niet alleen om de uren die hij er zelf in heeft gestoken maar ook om de lampen die hij voor zo’n project leverde. “Dat is wel heel zuur, want ik heb de leverancier dan al wel betaald.”

Hoe ga jij om met je debiteuren?

“Wanneer de bestellingen zijn geleverd, verstuur ik direct de factuur. Mijn betalingstermijn is 14 dagen. Als een rekening langer blijft liggen, neem ik snel contact op. Meestal krijg je dan te horen: ”Het spijt ons, we zitten zelf ook te wachten op geld, maar het komt”.

Als er twee weken daarna niet is betaald, stuur ik nog een betalingsherinnering. En weer twee weken later een sommatiebrief. Gelukkig betalen de meeste klanten op tijd. In de vier gevallen waar het mis ging, heb ik de facturen uit handen gegeven aan een incassobureau.

Bij de eerste rechtstreeks, de keren erna via mijn rechtsbijstandverzekeraar. Met één telefoontje zetten zij het voor je door naar een incassobureau en betalen de kosten. Helaas leverde het niets op, want in alle vier de gevallen kreeg ik te horen dat er surseance van betaling was aangevraagd. En ja, dan gaan andere schuldeisers zoals de belastingdienst en de bank, voor.

Als kleine ZZP-er sta je achteraan in de rij. De kans dat je van de curator nog iets krijgt is erg klein. Hier zou eens naar gekeken moeten worden want voor een ZZP-er komt een klein bedrag hard aan.”

Wat betekende zo’n ervaring voor je?

“Ik baal er natuurlijk behoorlijk van. Het ergste vind ik de toezeggingen die niet worden nagekomen. Ik heb meegemaakt dat een klant die ik echt goed dacht te kennen, beloofde dat het geld aan het eind van de week op mijn rekening zou staan. ‘Ben, ik beloof het je’, kreeg ik te horen.

Ik begrijp niet dat ik op deze manier aan het lijntje werd gehouden. Het vertrouwen dat je in anderen hebt gaat eraan. Je wordt er gelukkig wel sterker van.”

Welke maatregelen tref je om wanbetaling te voorkomen?

“Bij grotere bedragen vraag ik een aanbetaling van 50%. Vaak gaat het dan om projecten of om maatwerk. Zodra de 50% is aanbetaald gaan we over tot productie. Sowieso zit ik er bij grotere bedragen bovenop. Meestal wordt er dan betaald.”

Hoe spring je zelf om met de rekeningen van jouw leveranciers?

Ik betaal na acht dagen, ook al staat er in mijn afspraken dat mijn betalingstermijn 30 dagen is. Waarom zou je een factuur laten liggen? Ik moet toch betalen. Daarmee bouw je vertrouwen op. Als je het dan zelf even wat moeilijker hebt, krijg je van je leverancier ook makkelijker krediet.

In het begin heb ik ook een korte periode gehad dat ik krap zat. Ik nam dan zelf contact op met de leveranciers, maakte afspraken en kwam die na. Uiteindelijk heb je elkaar nodig.”

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl